داستان مورد علاقه مادربزرگم را به یاد میارم که چطور وقتی جوان بود، همه چیز 2 سِنت می ارزید اما الان همه چیز دائم داره گِرون تر میشه و همش به خاطر دولت هست . ” این افراد درس نخونده بلد نیستن قیمت ها رو کنترل کنن.” و وقتی که به اندازه کافی داستان رو شنیده بودم، اون ساعت ها درباره ش شکایت می کرد و این دقیقا کاریه که افراد مُنفعل انجام میدن.
اغلب درباره چیزهایی صحبت می کنن که نمی تونن کنترل کنن. ممکن نیست که درباره مفاهیم چیزهایی که تورم رو به وجود میاره بدونن، حتی ممکنه هیچ چیزی درباره اش ندونن !
از طرف دیگه افراد پیش فعال میگن: “ببین حتی اگه شکایت من کاملا بی طرفانه باشه، به من کمکی نمی کنه. پس من می خوام روی چیزی که می تونم کنترل کنم تمرکز داشته باشم.”
اگه یه فرد پیش فعال کسب و کاری داشته باشه که محصولی رو میفروشه، به جای تمرکز روی اینکه «چطور مردم امروز محصولات خوب رو بی ارزش میکنن؟» روی این تمرکز کنند که «چطور میتونم محصولاتم رو بهتر کنم که مشتریان من نتونن بدون اونا زندگی کنن؟» آیا میدونید چقدر مسئولیت فداکاری و کار سخت به دنبال این پرسش هست؟
فکر میکنید مغز ما کدوم یکی رو انتخاب میکنه؟
دقیقا به همین خاطر که بیشتر مردم روی چیزهایی که نمیتونن کنترل کنن به جای چیزهایی که تحت کنترلشونه تمرکز میکنند.
- عادت شماره 1 اینه که پیش فعال باشید
حالا فرض کنید که توی یه مراسم خاک سپاری هستید که با همه مراسم های خاکسپاری فرق داره ، بالای تابوت ایستادید و خودتون رو میبینید . باید در مورد خودتون چی بگید؟ این یکی از مهمترین سوالاییه که میتونید بپرسید. آیا کارهایی در زندگی کردید که قابل گفتن باشه؟ آیا میخواین بگید که همسر خوبی بودید؟ اگه اینطوره وقتی میاین خونه و رفتار درستی ندارید میتونه چه تاثیری روی اون داشته باشه؟
آیا میخاین به عنوان کسی به یاد بیاین که به جامعه ارزشی رو اضافه کرده؟اگه اینطوره آیا دارید کارهایی رو انجام میدید که به شما اجازه میده بپرسین ایا از شکست میترسید و به جاش معمولی بودن رو انتخاب کردید؟
تقریبا همه ما باید با پرسیدن این سوال شکل زندگیمون رو تغییر بدیم.
- عادت شماره 2 با پایان دادن چیزی در ذهن شروع میشه
حالا اگه از شما بپرسم مهمترین چیزها برای شما چیه؟ بیشترین جوابی که میگیرم درباره سلامتی و خانواده تونه. هیچ وقت نخواهید گفت مرتب کردن پرونده ها یا تلویزیون دیدن. اما چند نفر از ما وقتمون رو برای همین کارا صرف میکنیم تا اینکه به یه برنامه ریزی غذایی برای باشگاه مشغول باشیم یا یه محیط سالم برای خانواده مهیا کنیم.
تفاوت فاحشی بین چیزهایی که میگیم و شکلی که واقعا وقتمون رو صرف میکنیم وجود داره.
